De Wet van Dam is op 13 juni 2014 in werking getreden en heeft als doel consumenten beter te informeren en te beschermen in situaties waarin zij aankopen doen buiten de fysieke winkelomgeving. De wet regelt onder andere de volgende zaken:
Herroepingsrecht: Consumenten hebben het recht om een aankoop binnen veertien dagen na ontvangst te annuleren zonder opgaaf van reden. Verkopers zijn verplicht de consument hierover te informeren en moeten het aankoopbedrag binnen veertien dagen terugbetalen.
Informatieplicht: Verkopers moeten consumenten voorafgaand aan een aankoop duidelijk en begrijpelijk informeren over onder andere de prijs, het product, de leveringstermijn en het herroepingsrecht.
Kosten en risico's: Verkopers mogen geen extra kosten in rekening brengen bovenop de aankoopprijs zonder uitdrukkelijke toestemming van de consument. Ook zijn zij verantwoordelijk voor eventuele schade of verlies tijdens het transport van het product.
Telefonische verkoop: Bij telefonische verkoop geldt een bedenktijd van veertien dagen. Verkopers moeten consumenten informeren over het herroepingsrecht en schriftelijke bevestiging sturen van de aankoop.
De Wet van Dam heeft als doel om consumenten te beschermen tegen misleiding, onredelijke kosten en andere praktijken die hun rechten kunnen schenden bij het doen van aankopen op afstand.
Wet Van Dam stelt dat consumenten na de eerste stilzwijgende verlenging per maand moeten kunnen opzeggen. Ze komen zo niet onnodig aan langlopende abonnementen vast te zitten, omdat ze vergeten op te zeggen.
De maximale duur wordt niet gewijzigd door de wetswijziging, maar na de eerste vaste termijn kan een abonnee op ieder gewenst moment opzeggen. De opzegtermijn mag dan hoogstens één maand bedragen.
Als je wel voor een heel jaar betaald – zoals bij veel fitnessabonnementen – dan krijg je het verschil terug. Ging je abonnement bijvoorbeeld in op 1 januari, maar zeg je op 12 maart op, dan krijg je het geld van 12 april tot en met 31 december terug.
Voor sommige contracten gelden uitzonderingen. Zo worden kwetsbare uitgeverijen beschermd en mogen zij een opzegtermijn hanteren van maximaal drie maanden. Bij telecomabonnementen heb je ook te maken met een uitzondering.
Deze abonnementen ga je vaak aan voor een langere periode. Je kunt in de tussentijd niet opzeggen. Na de vaste periode krijg je vaak weer een aanbieding van de energieleverancier en zul je opnieuw een contract vastleggen voor een vaste periode.
De laatste uitzondering zijn verenigingen. Ook hier geldt vaak een vast lidmaatschap. Je betaalt contributie per jaar en zult voor het einde van het jaar op moeten zeggen. Doe je dat niet, dan zit je weer een jaar vast aan het abonnement. Er is wel een extra regel toegevoegd en dat is dat verenigingen duidelijk op hun website moeten vermelden hoe je kunt opzeggen.
De wet Van Dam geldt alleen voor abonnementen die stilzwijgend verlengd worden. Er moet dus geen verwarring ontstaan met het actief verlengen van een abonnement. Actief verlengen houdt in dat je zelf akkoord gaat met een nieuw contract. Je zit bij dat nieuwe contract weer vast aan een eerste contractjaar. Na dat jaar kun je dan wel per maand opzeggen, tenzij je weer actief verlengd en een nieuw contract accepteert.
Deze wetswijziging geldt alleen voor consumenten. Hiermee worden ‘particuliere personen’ bedoelt. Bedrijven die een overeenkomst sluiten mogen geen beroep doen op deze wet. In sommige gevallen geldt er een uitzondering voor eenmanszaken, maar gewoonlijk mogen bedrijven hierbij wel stilzwijgend verlengen voor bepaalde tijd.
